Dag 43 tm 51

Dag 43. 3 november 2008

Vandaag weer maandag. Wat betekent opnieuw de werkweek ingaan. Voor mij mijn eerste officiele gehele behandelweek. Keurig volgens schema pik ik mijn kindjes op uit de klas. Werkt prima, sommige leerkrachten sturen de kinderen zelfs zelf al! Verder doen bijna alle kinderen leuk en goed mee in de behandelingen, waar ik natuurlijk dik tevreden mee ben. We moeten het tenslotte toch samen een beetje leuk maken in de tijd dat we samen in dat lokaal doorbrengen. ’s Middags even geslapen, was bekaf. Weet niet of het van de eerste behandeldag kwam, of van het tripje. Heb in ieder geval een kleine 2 uurtjes een middagdutje gehouden. Daarna nog wat gerapporteerd, en toen hupsakee op naar eerste semi gevorderde salsa les! En ook dat was zwaar. Moeilijk, met allemaal nieuwe passen, nog meer heup, en nog meer stijl en sexyheid. Vooral bij die sexyheid heb ik nogal eens last van mijn friese roots. Maar wie weet raak ik dat hier nog wel wat kwijt, en komen er wat zuid amerikaanse draaien in de heupen tevoorschijn voordat ik terugkeer naar Nederland. We zullen het zien. Verder weinig gedaan. Ciaooo!X

Dag 44. 4 november 2008

Vandaag mijn tweede ploeg behandelingen. Ik behandel namelijk in totaal 16 kinderen. 7 kinderen die verdeelt zijn over 3 leesgroepjes (dus in totaal 3 behandelingen) en voor de rest 9 kinderen die individueel worden behandeld. Deze kinderen zie ik allemaal 2 keer per week. De ene helft zie ik op maandag en woensdag, de andere helft zie ik op dinsdag en donderdag. Hebben jullie ook een beetje een beeld van hoe mijn planning op de school eruit ziet. Vandaag ook weer lekker gewerkt. Als je aan het behandelen bent vliegt de tijd werkelijk om, en is het zomaar weer 12 uur, wat betekend dat ik klaar ben. Merk ook echt dat ik er al een beetje bij hoor op de school. Wel leuk om te zien dat iedereen inmiddels weet dat ik de praatjuf ben, je bij mij mag lezen, en na afloop van het lezen een sticker mag uitzoeken! Vooral dit laatste maakt het erg aantrekkelijk om bij deze juf te lezen. Zelfs de oudere kinderen vinden de praatjuf al een beetje cooler. Dit is allemaal te danken aan Yes-R (de rapper waar ik bij in het vliegtuig zat die uit Nederland komt). Nooit gedacht dat die mij ging helpen bij mijn behandelingen! Het zit namelijk zo; er komen regelmatig kinderen (zo’n 6 per uur) hun handen wassen bij het wasbakje tegenover mijn lokaal zodat ze even snel kunnen spieken wat voor interessante dingen er allemaal bij de praatjuf gebeuren. Soms komen er echter ook kinderen in de buurt van het lokaal, of zelfs in mijn lokaal zitten die uit de klas zijn gestuurd. De wat oudere kinderen hier hebben net zoals in Nederland allemaal al een mobiele telefoon, sommige zelfs met muziek. Vandaag was het moment daar dat iemand tijdens mijn behandeling Yes-R door het lokaal liet galmen. Yes-R spreekt wel Nederlands, maar bevorderd de taal niet op de manier waar ik naar streef. De muziek moest uit dus. Hoe ga je dat duidelijk maken aan brutale patserige puberige jongens zonder te slaan?? Inderdaad. Je vertelt dat Yes-R zijn mond even moet houden (dat was mijn eerste punt al; de juf wist wie Yes-R was!) en dat ik tijdens mijn reis naar Suriname met Yes-R in het vliegtuig zat. Vanaf dat moment was ik helemaal “the BOM!” en kan ik veel maken in de oudere klassen. Dus; Yes-R bedankt! Vanmiddag weer gerapporteerd en verder vrij weinig bijzonders gedaan. ’s Avonds wezen bowlen met de meiden en Eric en Petra van Windesheim. Luxe baan! Zelfs ik heb een strike gegooid…Wel leuk gehad. Daarna nog wat gedronken in een cafeetje onder de bowlingbaan. Hier kregen we nog een mooie radio/cd speler/mp3 speler van Eric en Petra (of Windesheim?) cadeau, en daarna weer bekaf naar huis terug gekeerd. Weer genoeg beleefd vandaag.

Dag 45. 5 november 2008

Vanochtend weer behandeld. Niks bijzonders beleefd. ’s Middags hadden we een afspraak met de andere logos die voor de stichting werken/stage lopen om alles qua logopedie even goed door te spreken. Stelde niet heel bar veel voor, maar het hoofd logopedie zegmaar, gaat onze klachten over de stichting wel doorgeven, en proberen er iets mee te doen. Dat is al iets in ieder geval. ’s Avonds weinig gedaan. Saai dagje. Tot morgen!X

Dag 46. 6 november

Vandaag leek het weer een gewone behandeldag te worden. Niks bleek echter minder waar te zijn. Heel veel beleefd vandaag! Positieve en ook negatieve dingen. Op school aangekomen bleek dat het schoolhoofd vandaag jarig was. De beste mevrouw had zichzelf zo opgedirkt dat ik haar bijna niet herkende; ineens lange haren (dat kan hier namelijk heel goed) en vol met make-up gesmeerd. Maar dat moet zij zelf natuurlijk weten. Vond het wel leuk dat de juffen haar kantoor helemaal hadden versierd met bloemen (hierdoor kwam ik er ook achter) Ter ere van haar verjaardag zou er vandaag ook een extra morgenzegen zijn. Blond als ik ben; had ik er totaal niet bij stil gestaan dat ik hier ook verwacht werd. Meline zat dus rustig te rapporteren in der lokaaltje tot ze werd opgehaald door een leerkracht. En dat was best gênant. Maar ik leef nog, en niemand heeft het me volgens mij kwalijk genomen (heb later ook nog meerdere malen aan verschillende mensen mijn excuus aangeboden hoor!). Alle kinderen stonden op het plein, en het schoolhoofd zat in het midden op een stoel. Er werd gebeden en gezongen door de leerlingen en later ook door de leerkrachten…Ja je voelt hem aankomen; daar hoor ik dus ook bij. Ik kreeg een briefje in mijn handen gedrukt met allemaal bijbelse liederen (die me beslist niet bij mij bekend waren), waarvan wij een ten gehore moesten brengen. (ik dacht SHITTT dit kan ik dus niet…Het “onze vader” was net daarvoor ook al gedaan en daar had ik ook al een paar zinnen van gemist…vroeg me op dat moment echt af hoe diep ik kon zinken..) In ieder geval, ben met een big smile naar het schoolhoofd gelopen en heb haar net zoals de rest van de leerkrachten stevig bij haar arm gepakt, en uit volle borst meegezongen. Daarna ook nog op zijn surinaams gefeliciteerd, dus heb het nog een beetje goed kunnen maken. En dat werd beloond. Kreeg in de pauze een soort koud saucijzenbroodje en een lekker glas kersen fernandez (kersen frisdrank met prik, lekker!) En later was het toch ook wel weer een leuke belevenis. Toevallig had ik ook nog een boekje mee over een jarige beer; die ik vervolgens ter ere van het schoolhoofd maar voor alle kinderen in de behandeling heb gebruikt. Nu iets minder leuks. Stond even met de juffen van klas 1. te praten. Er was namelijk een meisje (staat in de pauze vaak even bij mij te kletsen, word niet door mij behandeld) dat in haar broek had geplast in de klas. Later bleek dat dit bijna iedere dag gebeurde. Dit kwam jammer genoeg niet doordat zij niet zindelijk was, maar omdat zij al vanaf haar tweede misbruikt word. Haar sluitspier werkt dus helemaal niet, en ik wil niet weten hoe ze verder “van onderen” nog beschadigd is. Dan heb ik het nog niet eens over de geestelijke schade. Ik ben er flink van geschrokken. Als je zoiets hoort, komt het toch opeens wel heel erg dichtbij allemaal. Weet dat ik er vrij weinig aan kan doen, maar blijf vooral wel even met haar praten in de pauze. Kan ze in ieder geval met iemand even fijn kletsen. De juffen waren het gelukkig met mij eens dat de dader hiervan zwaar ziek is in zijn hoofd. De man was/word 3 jaar hiervoor opgesloten, dit lost echter niets op voor het meisje...zij blijft haar hele jeugd lang bang voor volwassenen. Echt wat een wrede wereld is het toch. De plas die op de vloer lag werd echter opgeruimd door een ander kindje uit de klas, ook zoiets raars. In Nederland zou de juf die doen, maar hier maakt de juf haar handen hier niet vuil aan hoor, daar kunnen ze de kinderen prima voor gebruiken! Ook heb ik vandaag weer een juf een kind zien slaan in de klas. Stond in een andere klas, maar hoorde haar handen op het vel van dat meisje kletsen, kunnen jullie wel nagaan hoe hard er werd geslagen…Kortom niet alleen maar rozegeur en manenschijn voor de mensen die dat dachten. De dag werd gelukkig wel goed afgesloten; het onderhoofd kwam namelijk naar mij toe dat de ruimte klaar was. Ik wist helemaal niet dat ze met een ruimte voor mij bezig waren, maar ik werd aangenaam verrast. Ik had in mijn (nu dus) “kantoor” met deur!!! Een mooie vloer, net als in het kantoor van het schoolhoofd een stuk zeil, mooie tafels en stoelen (in vergelijking met het meubilair van de rest van de school) een vrolijk tafelkleedje, bosje bloemen en pot met snoep. Ik was helemaal gelukkig, en kon niet ophouden te blijven roepen hoe luxe ik het vond! Moet de ruimte wel delen met de maatschappelijk werkster, die is er gelukkig maar twee dagen, en eigelijk vonden ze dat ik meer recht op de ruimte had omdat ik er 4 dagen ben (wat weer een teken is dat ze tevreden met mij zijn). Ben benieuwd hoe het behandelen volgende week gaat in mijn leuke kantoortje! Daarna naar huis; schoonmaakster was er; Gerda. Een heel leuk gesprek met haar gehad, waarin ze in aangaf dat we beslist geen hoogmoedige buitenlanders waren. Yes! Gelukkig maar! Zaterdag komt ze langs met haar zoontje van 8 maanden, leuk! Ben benieuwd, word vast gezellig. Ook zei had echter minder leuke dingen die ze ons vertelde. Zo was vorige week in de wijk naast ons, zegmaar 200 meter naar links fietsen en de weg oversteken een pasgeboren baby bij het vuilnis gelegd. In een vuilniszak gedaan. Een zwerfhond heeft het kind ontdekt, en de navelstreng uit de zak getrokken, waardoor andere mensen het kind hebben ontdekt. Het kind heeft het niet overleeft. Dit is ook een gevolg van veel tiener zwangerschappen die hier veel zijn. Het schijnt hier namelijk wel vaker voor te komen. Bah, ook hier wou ik beslist niet te lang over nadenken. Kan me er niks bij voorstellen dat je je eigen kind in een vuilniszak stopt, en op straat gooit. Maar daarvoor zul je ook wel in een hele vervelende positie hebben gezeten waar ik mij waarschijnlijk ook niks bij kan voorstellen…’s middags even snel op internet geweest, en daarna nog afspraak met Melisa onze begeleidster gehad. Was gezellig, we mogen binnenkort een keer meekijken op de logopedie opleiding hier; ben benieuwd! Vanavond weer gesalsadanst. Was leuk, maar wederom moeilijk. Vandaag moesten we draaien. Mijn evenwicht moest hier nog even aan wennen; wat betekent dat het oefenen geblazen word deze week! Nou hier laat ik het bij voor vandaag. Genoeg nieuws dacht ik zo. Bovendien moet ik voor morgen fris zijn. Ga winkelen:D! Leafs, bigi brasa!

Dag 47. 7 november 2008

Vandaag weer weekend. Heerlijk, mezelf heerlijk verwent met een dagje winkelen! Samen met Kirsten lekker vroeg de stad ingegaan en lekker door de winkelstraten gedwaald. 2 shirtjes gekocht. Tussenstop in het internetcafe gehouden, en toen we uitgewinkeld waren lekker bij de Mac gegeten. Daarna weer naar huis. ’s Avonds bij Zus & zo wezen eten. Lekker gezellig avondje gehad met de meiden! Verder vrij weinig beleefd vandaag, houd het kort. X

Dag 48. 8 november 2008

Vandaag even een werkdagje ingelast. Alle behandelplannen afgeschreven! Yes, ben ik daar eindelijk vanaf. Dat gaat me een hoop tijd schelen. Wat me weer de tijd geeft om andere leuke dingen te gaan doen. Verder vanavond nog save the last dance 2. gekeken met de meiden. Was leuk. Jenny, Els en Chantal waren op de health en beauty beurs geweest. Daar hadden ze zichzelf op laten maken. Haha, het leken wel een stel barbies toen ze terug kwamen. Maar ze hadden ook erg leuke sieraden gekocht hoor, misschien ga ik er toch ook nog maar naartoe…

Dag 49. 9 november 2008

Vandaag DE chilldag van het weekend. Vanochtend ben ik naar de kerk geweest. Ja, ja. Wat een ontwikkelingen hier he. Carla wou graag naar de kerk zei ze zaterdag, maar er was niemand die mee wou, daarom heb ik in een goede impulsieve bui maar aangeboden om met haar mee te gaan. Dus, 9 uur zat mevrouw in de kerk met haar goede gedrag. Vond het niet erg leuk/interessant, en ga voorlopig dus niet weer. Tenzij het kind en kerk ofzo iets is. Dat is toch meer van mijn niveau vrees ik…Daarna lekker de hele dag naar het zwembad gegaan en lekker gebakt. Of nou ja, teveel gebakt. Ben nu echt knal en knal rood. Alleen op mijn hoofd, schouders en decollete, maar het doet flink pijn. Hoop dat het er morgen een beetje redelijk uit ziet, anders loop ik toch mooi voor joker door de school. ’s Avonds hebben we in de wijk blauw grond gegeten. Waren we namelijk nog nooit geweest, en scheen je heel lekker creools/javaans te kunnen eten. En dat klopte. Heb heerlijk javaans gegeten. Gado Gado (groenten, met kroepoek en kip) met bamie. Lekker! Daarna de fotos van Paulien haar tripje van dit weekend gekeken. Paulien was namelijk van vrijdag tot zondag naar de Minavallen geweest met haar ouders en zussen. Was erg mooi geweest. Heb er nu dus helemaal zin in. (vrijdag hebben wij namelijk ook de minavallen geboekt. De minavallen liggen ter hoogte van de brownsberg alleen dan helemaal aan de grens met frans guyana. Je gaat een dag wandelen door de echte echte on aangetaste jungle en ziet de minavalllen. We gaan hier trouwens naartoe met zo’n klein vliegtuigje naartoe! En de derde dag gaan we langs allemaal dorpjes o.a. ook in frans guyana terug naar Albina en dan weer terug naar Paramaribo, we gaan ernaartoe in het weekend van Sinterklaas, weten jullie dat ook vast)

Dag 50. 10 november 2008

Hallo, ben ik weer. Schrijf de blog een dag te laat, maar weet gelukkig nog wel wat ik gedaan heb gister. Want dat schrijven van die blog gaat toch best veel tijd in zitten, maar ik doe goed mijn best het vol te blijven houden tot het einde hoor! Vandaag niet zo bar veel beleefd op school. Of nou ja, ik werd toch vroeg in de ochtend aangenaam verrast met een bloemetje! Jaja, ML dat meisje waar ik eerder over schreef die misbruikt werd (noem haar wel even zo) kwam met haar “moeder zei ze zelf” een blanke vrouw, leek mij een soort hulpverlener voor ze naar de klas ging naar mij toe, om deze jufvrouw een bloemetje te geven. Toch wel erg lief! Zulke dingen maken je dag hier echt goed. Wel jammer dat er echt vies veel suikermieren (kleine irritante miertjes) op af kwamen. Heb na zo’n twee uurtjes behandelen dus toch maar besloten heb bloemetje weg te gooien, hoe jammer ik dat ook vond…Verder moesten we vanmiddag naar het COID, een soort bibliotheek van de stichting waar we veel voorleesboekjes enzo kunnen lenen die we gebruiken voor onze behandelingen. Daarna door gefietst naar het internet, en toen wouden we euro’s gaan pinnen om blue frog te betalen voor ons komende tripje. Helaas was er een storing bij de “bank” (lees container vol geld) en kon ik geen euro’s pinnen, en konden we blue frog ook niet gaan betalen, wat betekend dat we dit hele circus nog een keer moeten herhalen deze week. Jippie! Daarna weer naar huis gegaan, gegeten, en toen naar salsa. Wow. Dat begint er nu echt op te lijken hoor. We zijn druk bezig met allemaal draaien te maken, en onze sexy moves uit de kast te trekken. Poe, die mannen slingeren ons nu echt al van de ene naar de andere hoek van de dansvloer. Maar dat is juist wel erg leuk (als je niet tegen hem opbotst in ieder geval) want dan voelt het alsof je het al heel goed kent. Zal proberen om binnenkort eens een filmpje te maken van onze kunsten op de dansvloer. Verder weinig beleefd vandaag. XC

Dag 51. 11 november 2008

Hee! Nu ik de datum zo intype bedenk ik me ineens dat het vandaag in Nederland Sint Maarten was! Wat leuk! Dat feestje mis ik dus ook al…verdorie! Haha! Wou jullie wel even vertellen dat ze dat hier dus niet vieren, of ze zijn gewoon niet bij ons aan de deur wezen zingen. Niemand heeft hier trouwens ook een deurbel in de buurt, dus dat ik ook al lastig dan. Haha, ik dwaal af. De conclusie is dus dat hier geen sint maarten word gevierd om de moraal van het verhaal niet uit het oog te verliezen. Verder vandaag behandeld. Niks bijzonders wat ik jullie over mijn werkdag moet vertellen, vanmiddag gebroken thuis gekomen. Ben namelijk al een paar dagen flink moe. Niet moe in mijn hoofd, maar moe in mijn lijf. Rare uitleg, maar het voelt ook wat raar en kon het ook niet helemaal plaatsen. Kirsten wees mij echter nog even op mijn matras. Heeel slim van haar! Ik denk namelijk ook dat dat de oorzaak moet zijn. Mijn matras is hier zo dun, doorgezakt en afgeranseld, dat je er met geen mogelijkheid normaal op kunt liggen. 5 weken op zo’n matrasje gaat zijn tol opeisen vrees ik dus. Maar zeur verder niet hoor, heb vanmiddag even bijgeslapen op de bank en verder eigelijk niets gedaan, ook wel eens lekker! Vanavond hadden we ons zondagavondgroepsmaal nog van zondag, en de bijbehorende vergadering. Was leuk, gezellig maar ook druk. We beginnen namelijk met het regelen van ons gezamelijke opdracht. Een spelletjesmiddag voor de kinderen uit de wijk abrabroki. En daar komt nog heel wat geregel bij kijken, we willen namelijk wannneer Damaru bij ons op visite komt hem strikken een soort benefietconcertje te gaan geven, onze dansleraar de kinderen een dansje laten leren, en de ambassade een openingslintje laten knippen. Op het terrein van hopelijk onze sponsor en terreinbezitter de Parbo bier fabriek. Mogen we ons stinkende best dus nog wel voor gaan doen! Ga nu weer lekker slapen, morgen een drukke dag! XX