Minavallen en de rest van week...

Dag 71. 1 december 2008

Vandaag weer begin van een nieuwe werkweek. Nog maar drie weekjes, en dan hebben we alweer kerstvakantie. Het schiet al aardig op. Weinig beleefd verder vandaag. Rustig aan gedaan, en wat aan school gewerkt. Niks bijzonders…

Dag 72. 2 december 2008

Vanochtend behandeld, vanmiddag hadden we een afspraak met een vrouw die we onafhankelijkheidsdag hadden zien staan met sieraden. We konden bij haar thuis kijken, waar ze nog veel meer kralen en kettingen en armbanden had. Wij dus op ons fietsje naartoe, jammer van die stortbui die we op ons dak kregen. Maar, gelukkig vertrekken wij nederlanders ruim op tijd voor we een afspraak hadden, en hadden we alle tijd om even te schuilen. Daar aangekomen dacht die mevrouw dat we kettingen gingen maken, dus hebben we dat gedaan. Was echt heel leuk, en heb wat mooie dingen in elkaar kunnen knutselen! ’s Avonds zijn we hier nog bij de jaarbeurs geweest. Hier staan alle grote, maar ook kleine bedrijven hun producten voor “weggeefprijzen” te verkopen; moeten wij nederlanders bij zijn dus! Waar koopjes zijn, zijn wij! Haha! Nog een paar sieraden gekocht, leuke avond besteding.

Dag 73. 3 december 2008

Vandaag behandeld, gewassen en naar de bieb geweest, daarna salsa, en toen naar Truus haar film geweest. Truus (een huisgenoot van mij hier) was een tijdje terug namelijk gevraagd om in een film “getto” te spelen, hierin zou ze dan beroofd worden. Vanavond ging of nou ja, eigelijk gisteren ging die film in premiere, en moesten wij daar natuurlijk ook bij van de partij zijn. Was een mooie, maar ook aangrijpende film. Hij ging over de getto van suriname…(zoiets als onze wijk;)), heel mooi gemaakt, maar wel pittige dingen die er in voorkwamen (naar mijn mening ook wat uitgedikt allemaal, maar wel realistisch. Vaag verhaal, maar het was geen verkeerde film om te zien. Nu weer slapen, morgen laatste werkdag alweer van de week. XX

Dag 74. 4 december 2008

Vandaag weer rustig aan gedaan, en mijn krachten gespaard, voor komend weekend. Wel moest ik nog even betalen bij blue frog voor mijn tripje van volgend weekend: survivalen bij Berg en dal (kayakken, een boswandeling en in zo’n klimtuigje de surinamerivier over crossen..) Thuis gekomen heerlijk een hele dvd van Gooische vrouwen gekeken. Heerlijk ontspannend om je druk te maken over nederlandse rijkelui’s probleempjes, moet ik toch meer van genieten wat voor zorgeloos bestaan ik wel niet heb in Nederland! Daarna lekker mijn bedje ingekropen! Morgen 9 uur vliegen…spannend! X

p.s. sprak van de week met Maaike, en kwam erachter dat ik nog helemaal niet zo duidelijk heb verteld hoe slecht de meeste mensen het hier hebben. Zo krijgen veel kinderen bij mij op school twee keer per week eten van een stichting, omdat ze thuis weinig, of niets krijgen. Ook slapen er veel kinderen in de klas (ik heb het gelukkig nog maar 3 keer gezien). Ook zitten veel kinderen in de verkeerde klas; deze kinderen horen eigelijk op het speciaal onderwijs thuis, maar de ouders moeten daar hier de aanzet toe geven, en willen niet dat hun kind naar het speciaal onderwijs gaan. Ouders zijn ook vaak weinig betrokken bij de scholing van hun kind, deze moeten namelijk veel, heel veel werken waardoor ze vaak niet thuis zijn om hun kind op te voeden, kunnen jullie wel bedenken wat voor dingen die kinderen dan gaan doen, weinig goeds in ieder geval. Raar maar waar, betekend wel dat er kinderen van 10 jaar in klas 1. zitten, en kinderen van 16 in klas 6. echt heel erg zonde, helemaal als je bedenkt dat die kinderen nu vaak nog steeds slecht op school zijn, en niet kunnen rekenen of schrijven. Geen wonder dat die kinderen in de klas gaan slapen…Ik probeer dus ook zoveel mogelijk er rekening mee te houden, door niet veel eten en lekkere dingen mee naar school te nemen en uit te delen, maar het simpel bij een flesje water te laten. Ook merk ik dat ik hier “thuis” er op let, en alle “kliekjes” netjes bewaar en opeet. Grote kans dat mijn buren hier een moord doen voor een kliekje…Niet te negatief over alles denken nu hoor, maar wou jullie wel even laten weten dat het niet alleen tevredenheid en leukigheid is hier. Ik merk echt wel dat ik in een achterstandswijk werk en leef, en Suriname hier in deze week beslist nog wel een ontwikkelingsland is, waar veel mensen veel problemen hebben, waar wij in Nederland nooit over nadenken…

Dag 75. 5 december 2008

Vandaag gaan we dan op trip! Naar de mina-watervallen. Spannend. We moesten om 8 uur bij Gum-air zijn, en vlogen om 9 uur naar Gakaba. Nou, ik ben echt blij dat we de heen weg hebben gevlogen hoor. Wat super zeg, je ziet echt alles!! Toen we over Paramaribo zijn we bijna pal over ons huis gevlogen, verder konden we de rest van het uur vliegen de brommers gewoon zien rijden uit het vliegtuig. Echt van genoten dus! Landen en opstijgen was ook prima, en helemaal niet anders dan in een KLM. Wel iets kleiner…zien jullie wel op de foto’s. Aangekomen in gakaba, al onze bagage en etenswaren die blue frog meeneemt naar de rivier gesleept. Hier zou de bootsman namelijk komen om ons naar de Ampoma sula (stroomversnelling) te gaan, en ons op kamp Wadaa onze verblijfplek te droppen. Na twee uur wachten op een bootsman, was er echter nog steeds geen teken van leven van een bootsman. Onze gids, of nouja, begeleider zoals hij zichzelf noemde dus maar eens aan het werk gezet, en verteld dat hij nu echt iemand moest gaan bellen om die boot te laten komen. De gids, die geen gids was en ook voor het eerst in dit gebied was, en dus niet meer dan een reisbegeleider was (Guno) is toen weer afgedwaalt, en wij hebben (we waren namelijk samen op trip met twee vrouwen van in de veertig die hier op werkbezoek waren) zelf een rondleiding door het sprookjesachtige gakaba geregeld, en een waterslang en aapjes gezien. Ook gewone bewoners die zelf of spullen aan het baden waren in de rivier en andere leuke voor die mensen simpele dagelijkse bezigheden gezien. Erg mooi dorpje met sprookjesachtige uitzichten, en super vriendelijke mensen! (moest namelijk naar de wc, lees; toiletpot die je moet doorspoelen met water wat je eerst uit de rivier moet halen in een emmer, maar mocht bij het hele dorp wel gaan plassen! Plassen in zo’n gebrekkige plee dat went trouwens ook al, onvoorstelbaar dat ik dat ooit zou typen!) Daar echt niets over te klagen. Wel jammer dat Guno de begeleider geen bereik kon krijgen met Paramaribo, of een bootsman, en we dus langer moesten wachten. Uiteindelijk wel gelukt, en erachter gekomen dat we verkeerd waren afgezet, of nou ja, de vlucht was gewoon verkeerd geboekt door blue frog. Wat betekende dat de hele zooi weer naar het vliegveldje (lees open stukje grond van ongeveer 200 meter lang) moest worden gesleept, en we daar verder konden wachten op een vliegtuig wat ons dan naar langetabbetje zou brengen…Irritaties waren inmiddels al aardig opgelopen als je bedenkt dat we pas half 4 weer in het vliegtuigje zaten….
Aangekomen in Langetabbetje konden we gelukkig wel meteen in de boot stappen. Na nog geen 3 minuten varen moesten we echter tanken waar we weer een uur op hebben zitten wachten. Dit schoot onze rijpere reisgenoten echter totaal in het verkeerde keelgat; en die heeft enorm tegen Guno lopen schreeuwen. Lees: “ als ik hier nog langer in die boot moet zitten, kom ik er straks uit als een doorbakken lobster!” (heb ik ’s avonds nog wel smakelijk om kunnen lachen met Kirsten hoor, en uiteraard meerdere malen even nagedaan…haha) Maar geen ampoma vallen meer vandaag dus! Echt zwaar K*T! Het is hier namelijk rond zessen al donker, en we moesten nog een uur varen naar ons kamp…Maarja, wel genoten van de dingen die ik wel heb gezien hoor! Dus niet te negatief alles opvatten. Aangekomen in kamp Wadaa hebben we eerst heerlijk gegeten, van de kokkin die alles al klaar had staan toen we kwamen! Kip met kerriesaus, rijst, komkommer en kouseband gegeten. Echt smullen! Daarna zijn we doodmoe gaan slapen in ons hans en grietje verblijf. Hokje van ongeveer 3 bij 3 meter, waar 2 heerlijke bedden in stonden! Met klamboe erboven! Prima geregeld dus, en ook weer een sprookjesachtige omgeving waar ik me echt wel een beetje een “grietje” voelde…Hans was alleen nergens te bekennen. Heb het moeten doen met Kirsten, die na een uur haar angsten voor spinnen enigszins kon laten gaan, en een oog dicht durfde te doen;) RESPECT AFMAN!;) haha!

Dag 76. 6 december 2008

Nieuwe dag, nieuwe kansen, nieuwe prijzen. Althans dat hopen we! Vandaag half 8 ontbeten, en 8 uur in de boot vertrokken richting het stukje bos waar onze wandeling zou beginnen. Na een dik half uur varen waren we daar dan…En onze wandeling naar de mina vallen kon beginnen. Onderweg mooie dingen gezien! Telefoonboom; zo’n boom met enorme wortels die je kunt gebruiken als je in de jungle verdwaald bent. Dan moet je met een stok op zon wortel slaan, en is een enorme trommel er niets bij, het geluid galmt door de hele boom heen. Stekelpalmen gezien, gifkikkers, meerdere malen gestruikeld (maar niet gevallen!:D) door het bos, en gebalanceerd over takjes door het water (zonder als enige van de groep een kletspoot te krijgen!:D) Ook nog een grote woudreus gezien. Wat zijn naam eer aan doet. Allemachtig wat een enorme boom. Deze boom was 50 tot 70 meter hoog! Echt onvoorstelbaar groot! Daar is de kerk niks bij…(die had ik namelijk eerder al eens als vergelijkingsmateriaal gebruikt) Denk nu meer aan een natuurlijke achmea toren?? Haha! Nouja, kijk in ieder geval nog maar eens twee keer als jullie daar langs rijden, voor hetzelfde had er zo’n boom gestaan…Na ongeveer drie kwartier is Linda (huisgenoot van mij, met spierdystrofie) afgehaakt van de wandeltocht, en met Guno terug gelopen naar de boot. Helaas was dit toch te zwaar voor haar. Wij zijn wel verder gelopen, en hebben in totaal ongeveer drie uren heen gelopen naar de vallen. Zeker de moeite waard toen we daar aankwamen! Echt weer een Wauw moment! Deze vallen zijn 50 meter hoog, niet zo breed omdat het nu droog was, maar wel heel mooi om te zien. Super schoon bronwater, wat wel ijs en ijs koud is waar je heerlijk verkoeling in kunt zoeken. Echt heel leuk om ervaren te hebben. Helemaal als je bedenkt dat je echt iemand van de eersten bent die daar geweest is, deze val is namelijk pas ontdekt, en de trip loopt pas vanaf juni. Mijn voetstappen blijven dus nog wel even in het bos staan….;) Terug hebben we het in twee en een halve uur kunnen lopen. Was blij dat ik weer bij de boot was. Niet omdat ik helemaal kapot was, maar meer omdat je het lopen dan gewoon zat bent. Minder zwaar en brekend dan de brownsberg dus. Dus dat viel reuze mee. Wel jammer dat onze gids die ons door de jungle moest leiden veel haast had, en ook weinig vertelde, weer een kleine tegenvaller. Heeft mijn dag echter niet kunnen verpesten hoor! Aangekomen bij de boot weer terug naar ons kamp gevaren waar we lekker tayerblad, amsoi, rijst, gehaktballen en steak hebben gegeten. Daarna nog heel even in de plaatselijke bar gezeten, en toen weer lekker gaan slapen in ons hutje! Tot…we werden gewekt door Linda, die vertelde dat er een vogelspin in de toilet zat, gezellig zullen we maar zeggen. De beheerder van het kamp heeft hem gelukkig vriendelijk voor ons verwijderd, waardoor we weer rustig konden plassen en baden. Ook hoorde ik dat ik heb gepraat in mijn slaap. Ook niet even, maar honderduit over mijn behandelingen en het aanleren van kleuren…Heeel erg…Kirsten heeft er gelukkig om kunnen lachen, maar jullie zien maar weer, De jungle maakt meer in je los dan je lief is…..

Dag 77. 7 december 2008

Vandaag alweer de laatste dag van onze trip! Het vliegt echt om zo’n weekend. Half 8 weer ontbeten, en nog een klein vogelspinnetje in de toilet gespot. Na het ontbijt door het dorpje bij het kamp: Loka Loka gedaan. Hele leuke mensen, waar we ook foto’s van mochten maken, wel op voorwaarde dat we de foto’s op zouden sturen. (hier zijn namelijk veel kinderen die zichzelf nog nooit hebben gezien! Spiegels kennen ze hier namelijk niet) Dit was ook echt een echt binnenlands dorpje, waar veel kinderen in hun nakie lopen, en iedereen gewoon doet waar hij zin in heeft, en wat nodig is om te overleven. Daar tegenover staat wel dat alle dorpjes in het binnenland prachtige scholen hebben! Vele malen mooier dan mijn school in de stad. Ik denk dat dit komt omdat de mensen hier veel meer zelf hun eigen “feestje” moeten maken. Zij moeten het doen, en zij moeten het waarmaken. De mensen zijn hier veel gemotiveerder dan in de stad. Ook hebben we hier gezien hoe ze cassave verwerken. Cassave is een aardvrucht hier, waar veel dingen van worden gemaakt o.a. chips! Daarna gaan varen, en nog ongeveer 2 uur varen en een paar plensbuien verder aangekomen in een dorpje in Frans Guyana: Apatou (de rivier waar we over vaarden is namelijk de ene kant suriname, en de andere kant frans guyana). Grappig om te zien hoe anders het hier is. Ze spreken er frans, hebben luxere wegen, krijgen hier kinderbijslag, en alles is net iets luxer dan in Suriname. Hier hebben we een dorpswandeling gemaakt, met helaas weer weinig informatie van de “gids”, gelukkig kun je zelf ook al veel zien, en liegen beelden niet, maar vond het wel jammer dat iemand me niet iets meer over de dorpjes kon vertellen. Daarna weer verder gevaren, en in een andere plensbui op een goudboot gekeken! Heel leuk, en echt goud gezien! De mannen die hier werkten hebben ons uitgelegd hoe ze het goud zochten, en vonden een bezoekje van wat vrouwelijk schoon beslist niet erg, ze verblijven namelijk 2 a 3 maanden op zo’n boot! Wel heel leuk om gezien te hebben, ik (kirsten ook trouwens) zagen al helemaal een mooie nieuwe gouden ring voor ons liggen! (onze manier van het verwerken van een shopgebrek. Bij het slachten van een Kaaiman zien we tasjes en pumps in het velletje van zo’n beest, en bij het zien van een paar korrels goud zien we allemaal mooie nieuwe ringen, het lijkt wel een beetje een fata mogana; je denkt dat je iets ziet, maar bent er in werkelijkheid heel ver bij vandaan) Daarna ons laatste dorpje bezocht: Bigiston! Dit is een dorpje waar inheemsen (indianen) en boslandcreolen samen wonen. Geen groot verschil meer te zien hoor. De inheemsen zijn alleen wat lichter van kleur. Hier heb ik verder niet heel veel bijzonders gezien. Haha, of nou ja, wat nog wel grappig was. Yvon was de fotograaf voor vandaag en heeft een mooie foto van een offerbeeld op de foto gezet (lees kruis met laken eraan gespijkerd en palmtakken er omheen) wat helemaal niet gefotografeerd mag worden, toen onze begeleider het haar vertelde, was de foto alleen allang gemaakt, geniet dus vooral van die foto hij is namelijk echt UNIEK! Kwart over vier kwamen we dan zeiknat van al die buien in de boot aan in Albina, waar we onze tocht konden vervolgen met een busje naar Paramaribo. Onderweg nog een lifter mee gehad in het busje; haha, wel mooi: dat kan hier gewoon. De jongen had een enorm mes bij zich wat ook herkenbaar was als mes, maar kan wel gewoon worden meegenomen. Wie doet dat nou in Nederland? Ook nog een plaspauze gehad bij een klein gehuchtje onderweg. Deze kroeg beschikte niet alleen over bier, maar ook over een aap en een enorme boa constrictor in een gammele kippenren! Om ongeveer half 7 zijn we weer veilig aangekomen in ons spinnenvrije, en andere enge dieren vrije huis, waar we bekaf een beetje teleurgesteld, maar wel tevreden konden gaan slapen!

p.s. ben wel zo ontevreden dat ik morgen met de rest van ons groepje flink ga zeuren, en mijn ontevreden ervaringen er luid en duidelijk bij blue frog uit zal gooien. Wil een flinke duit terug ontvangen…Maar, daar wil ik niet teveel over zeggen. Heb namelijk wel teveel mooie dingen gezien dit weekend, die ik absoluut niet had willen missen, en al dat negatieve van het weekend makkelijk overtreffen!

Dag 78. 8 december 2008

Vanochtend vroeg wakker, ritme van het opstaan bij het tripje waarschijnlijk. Heb er in ieder geval maar even goed gebruik van gemaakt, en ben over mijn gedicht gaan nadenken voor Sinterklaas. En wonder boven wonder had ik veel inspiratie zo op de vroege ochtend, heb dus van kwart over 7 tot half 8 zo even mijn gedicht in elkaar geflanst! Is dat ook maar weer klaar, en vind hem best heel leuk en toepasselijk geworden. Daarna verder gewerkt op mijn schooltje, wel een beetje moe van het weekend nog, maar ben de behandelingen door gekomen;) Vanmiddag zijn we bij blue frog wezen claimen voor teruggaaf van ons geld. We hebben ons standpunt goed duidelijk kunnen maken, blue frog was er echter iets minder blij mee, en dacht het goed te kunnen maken met ons op een of andere rare nieuwe trip te sturen. Hebben we vriendelijk voor bedankt, en wederom om ons geld gevraagd, binenkort horen we er meer over, hij moest natuurlijk overleggen (in de hoop dat ie van ons gezeur afkomt…). Ik wacht het af, maar heb het gevoel dat we sterk staan. Verder nog wezen shoppen vanmiddag. Heb de sinterklaas kadootjes gekocht, en heb gekeken of de chinezen nog in leuk shirtje/jurkje of rokje voor mij in de schappen hadden dit is helaas niet gelukt, maar was al lang blij dat ik mijn sinterklaas inkopen heb kunnen doen! ’s Avonds hebben we nog een spoedvergadering gehad over de datum van ons eindproject. Uitgekomen op 17 januari, inclusief Damaru! Super toch?! Daarna lekker vroeg gaan slapen, kan ik wel gebruiken….XX

Dag 79. 9 december 2008

Vandaag weer behandeld, paar update’s vanaf de school. Volgende week ga ik samen met een leerkracht van klas 3 een klassikale les leesbegrip doen, die we in overleg hebben samengesteld. Leuk zo’n enthousiaste leerkracht! Ga ik dus vooral gebruik van maken, en wat moderne taalprogramma’s erin gooien, die wel leuk en interessant zijn voor de kinderen. Ben benieuwd hoe het gaat aanslaan…Verder heb ik vorige week ontdekt dat een meisje van 10 jaar uit klas 1. ook beslist niet thuis hoort op de basisschool. Motorisch heel slecht, woordenschat klein enz. eigelijk gaat geen 1 vak op school goed. En dat meisje maar roepen dat ze zo graag over wil gaan. Heb nu ook nog ontdekt dat ze weinig tot niets ziet (vingers tellen op nog geen meter afstand lukte al niet), maar geld voor een bril is er zeker niet in dat gezin. Wreed hoor als je daar op moet toezien. Ook de leerkracht weet dat ze naar het speciaal onderwijs moet, maar moeder komt niet op gesprek op school. De leerkracht had echter geen idee dat ze zo slecht kon zien (ze zat namelijk helemaal achter in de klas) daar heb ik dan ook wat van gezegd, dat ze waarschijnlijk beter mee kan doen als ze meer voorin de klas zit. Nu zit ze alleen helemaal alleen voor in de klas, bijna tegen het bord aangedrukt, en ze word al zo gepest…Wat moet je daar nou aan doen??? Zo, zijn jullie weer een beetje op de hoogte van mijn gedachtegang op school…Verder vanmiddag druk bezig geweest voor school en het eindproject. Heb samen met Wiedia 24 sponsorbrieven geschreven, dus hoop dat we een waar rijkeluisfeestje kunnen bouwen voor de kinderen hier in de wijk, haha! Ben beniuwd wie er toehappen…wij hebben onze lol er in ieder geval al aan gehad! Ben druk met school deze week, en wil zoveel mogelijk alvast gaan afronden, zodat ik in ieder geval de laatste week van mijn verblijf lekker vrij ben, en niet meer alles hoef af te maken. Betekend wel dat ik de komende weken even vies/nederlands hard moet gaan werken! Haha, maarja, dat doe ik mezelf dan aan. Vanavond weer een buitje gehad, misschien is dit het begin van de regentijd? Iedere dag een buitje van een kwartier, half uurtje kan ik namelijk nog prima mee leven. Zweet me hier nog helemaal kapot namelijk (ook nu, het is negen uur ’s avonds…vast ongelovelijk voor jullie, maar kijk uit naar mijn koude douche zometeen!) Nou hier laat ik het bij voor vandaag! Tot morgen lieve allemaal! X

Dag 80. 10 december

Vanochtend behandeld, weinig beleefd daar. Van de middag weet ik niet meer wat ik gedaan heb (schrijf dit namelijk een paar daagjes later) dus het zal wel niet heel bijzonder zijn geweest. ’s Avonds van zes tot kwart over negen gesalsadanst. Geweldig leuke les gehad! Wel helemaal kapot gezweet…bah! Maar een kleine troost, iedereen zweet hem tijdens de lessen helemaal de blubber!;) Verder weer weinig nieuws. Ciao!

Dag 81. 11 december

Yes, vandaag behandeld en bijzonder goed nieuws gehoord! De mevr. Van begeleiding van de overheid was weer op school. En de leerkracht van klas 1. had haar ingelicht over het meisje, wat een algemene achterstand heeft volgens mij, en volgens haar. Ik moet nu mijn verslagen over dat kindje, en nog een ander kindje wat volgens mij niet thuis hoort op het normale basisonderwijs inleveren bij haar, en dan gaat zij ervoor zorgen dat ze snel worden onderzocht en hopelijk op het speciaal basisonderwijs worden geplaatst! Kon wel een gat in de lucht springen! Vanmiddag afspraak met Melisa gehad. Niks bijzonders, ze was nog steeds tevreden, en wij ook…verder weinig gedaan. ’s Avonds lekker met Paulien naar de Havana Lounge geweest, en lekker aan het dansen en sjansen geweest haha! Nou daar knapt een mens van op! Morgen lekker de hele dag nagenieten van die heerlijke avond. Bis morgen! X
Dag 82. 12 december

Vrijdag! Wat betekend een lekker vrij dagje, ik wou eigelijk lekker mijn roes van gisteravond gaan uitslapen, maar helaas. De medewerkers van het kinderhuis ging naast mijn kamer om 8 uur met tafels staan slepen en schuiven, en op de leidingen slaan; met een oorverdovend geluid tot gevolg. Half 9 dus maar opgestaan….Daarna lekker even de stad in geweest. Nieuwe sandaaltjes gekocht, souvenirs en met een lekker broodje geluncht! Ook eindelijk ons geld terug gekregen van blue frog, na heel veel moeite daarvoor gedaan te hebben. Ga nooit weer met die lui op pad!!! Ze belazeren je waar je bij staat! Nouja, ik heb mijn geld nu, en heb gelukkig niets meer met die lui te maken…! En vanavond hebben we eerst met de hele groep pannenkoeken gegeten, en daarna is Sinterklaas ook hier nog langs geweest. Eerst kado’s met gedichten gekregen, en daarna het sinterklaasspel nog gedaan. Super gezellig gehad, en veel gelachen zoals dat hoort. Met kerst maar weer dus;)!X

Dag 83. 13 december

Vandaag lekker eerst even uitgeslapen tot half 11, kon ik ook wel gebruiken, had nog heel wat uurtjes in te halen…Daarna ijverig mijn kamer gepoetst, was ook wel een beetje nodig. Daarna keihard met school enzo bezig geweest, geinternet, en verder vrij weinig gedaan, niet al te laat gaan slapen, morgen berg en dal tripje! Wat waarschijnlijk vroeg vertrekken word…X