Berg & dal, kerst en nog veel meer...!

Dag 84. 14 december 2008

Tringg! K*T! 5 uur, en ik moet gewoon opstaan. De wereld is hard als je op trip moet mensen, 5 uur opstaan, dat word me toch echt een beetje te veel van het goede, mijn bio-ritme was ook lichtelijk in de war…(niet heel raar overigens) Douche, wat nu nog kouder is dan normaal, met blauwe vingers tot gevolg, en in het donker! Richting blue frog waar we vanaf zouden vertrekken naar berg en dal. Hier moesten we nog even wachten op ons busje, maar daarvoor in ruil kregen we een heerlijke kop koffie die me bijzonder goed heeft gedaan!! Daarna dan vertrokken en begonnen aan ons zeer hobbelige (denk aan zo’n trilplaat) ritje van 2 uur naar berg en dal. Denk dat we daar een uurtje of 9 waren. Bij berg en dal hebben we meteen onze kleren uit getrokken, en zijn we zo de kayak ingesprongen, om een ritje over de surinamerivier te maken. Erg leuk, maar vooral heel gezellig, met veel gespetter, boten vol water en meerdere slappe lachen tot gevolg. Ons nog rot gelachen om een (zuurtsje!-achtige) jongen die mee was op zijn eerste tripje hier. Haha, eerst veel over kaaimannen en piranha’s gesproken dus, en toen pootjebaden, je had hem moeten zien kijken! Prachtig, het werd helemaal mooi toen we ontdekten dat ie ook beslist niet kon sturen in zijn kayak. Hij vaarde werkelijk van wal tot wal de kreek door, met vele barbie-achtige schreeuwen tot gevolg. Nou, mijn gillen van in het begin waren er niets bij. (door zo’n type mee te hebben voelde ik me trouwens wel een echte Jane in the jungle, haha) In de kreek was het trouwens heel mooi stil en vredig. Toch wel heel anders dan dat je er met een korjaaltje met motor doorheen vaart. Daarna weer terug gevaren tegen de stroming in, dit was iets zwaarder maar prima te doen. Aangekomen bij het strandje van berg en dal nog lekker een plons gemaakt in de rivier. Daarna begonnen aan ons volgende onderdeel: Canopying!! Jaja, dit was het grote spektakel van berg en dal! De kabelbanen door het bos, en over de rivier! Eerst werden we door een paar gidsen in onze tuigjes gehesen, helmpie op, en gaan met de banaan. Heel leuk, maar beslist niet zo eng zoals ik had gehoopt. Het was ook maar zo’n 34 meter hoog, en de langste kabel was 178 meter, dus het viel eigelijk reuze mee als je geen hoogtevrees hebt tenminste… Wel gaaf om even door de jungle te vliegen hoor! Laatste kabel mochten e nog even op de kop over de kabel, wat natuurlijk ook wel even leuk was. Ook heel veel grappen en grollen gehad daar op de verschillende plateau’s dia aan de bomen zijn bevestigd, je maakt dus telkens een soort tussenstop. Na de kabelbanen overwonnen te hebben, gingen we we lekker lunchen met bami en nasi. Daarna op wandeling gegaan; eerst 84 meter de berg op klimmen, en toen bovenop de blauwe berg zoals ze hem vroeger noemden verder een rondleiding gehad langs de graven van de slavendrijvers en de slaven. Heel interessant om te zien en te horen wat zich daar allemaal heeft op en rond die voormalige suikerriet plantage heeft afgespeeld. Werd ook zeer enthousiast en levendig door de gids verteld. Heel erg leuk! Vanaf de blauwe berg konden we zelfs de brownsberg ook zien, die daar niet zo heel ver vandaan ligt. Nog mierennesten, houtluisnesten, mooie bloemen, een cacaoboom, en andere planten gezien. Ik begon me al helemaal thuis te voelen in de rimboe. Ja, met groot spraak en zeer blonde acthies tot gevolg…had bedacht dat ik wel een slang wou zien vandaag. Was mijn eigen zoektocht op de berg begonnen naar een slangenholletje; en ja, die heb ik gevonden. Met mijn wandelstok dus hevig gaan porren in dat holletje. Tot….de gids heel hard riep dat ik daar meteen mee moest stoppen. Het was namelijk een hol van een gordeldoel, die opzich niet zo gevaarlijk is, maar de bush master die samen met hem in dat holletje woont (een slang voor degeen die dat nog niet door had) is dat wel. Iemand die met een stok in je holletje aan het porren is is namelijk een vijand, waarbij je maar 1 ding moet doen als slang: AANVALLEN!!! Gelukkig is dit me bespaard gebleven, want dan had ik deze blog niet meer voor jullie kunnen typen. 1 beet van die slang, en je loopt hooguit nog 3 stappen schijnt…houd me dus voortaan weer rustig in de jungle, en wacht gewoon tot de slangen naar mij toe komen in plaats van dat ik hun ga zoeken….:) Verder het huis gezien waar Clarence Seedorf is opgegroeid, en nog veel meer leuke dingen waar ik jullie niet allemaal mee zal vervelen. Rond half 5 weer zeer tevreden naar de stad terug vertrokken. Waar we met de groep nog moesten vergaderen. Daarna heerlijk over mijn avonturen van vandaag gaan dromen! Voor jullie nu dus ook maar: Sribi Switi! X

Dag 85. 15 december 2008

Nieuwe week; of eigelijk al een van de laatste weken. Inclusief vandaag moet ik nu nog 7 of 8 dagen behandelen, en dan zit dat er al op! Alles begint zich nu al echt af te tellen. Ongelovelijk, en ben nog steeds van mening dat alles veel te snel gaat. Op school vrij weinig gebeurd verder. Vanmiddag zouden we een afspraak hebben over ons eindproject op de stichting. Dit werd voor de verandering weer eens afgebeld, altijd leuk. Had gelukkig nog genoeg andere dingen die ik ook nog moest doen. Vanavond nog druk allemaal plaatjes van aan het tekenen geweest voor onze opdracht van Melisa, en de handleiding enzo geschreven. Plaatjes moeten er nu nog bijgeplakt worden, en onze opdracht is helemaal af! Heerlijk zijn we daar over een paar daagjes ook weer vanaf. Is trouwens ook erg mooi geworden naar onze mening. Toch weer een pakket van een dikke 50 pagina’s, best hard gewerkt dus! Verder vandaag weinig gedaan. Heb weer veel muggebulten sinds gister…heb ik jullie ook nog niet verteld trouwens denk ik. Mijn benen zijn hier verminkt! Hopelijk maar voor even, want heb op ieder been minstens 30 littekens en 15 muggebulten van al die muskieten hier. Werkelijk; het ziet er vreselijk uit….ik schijn een ware lekkernij te zijn voor de surinaamse muggetjes. Wat een lol….nou, ga nu slapen morgen een drukke dag met TE veel afspraken. Leafs! X

Dag 86. 16 december 2008

Vandaag dinsdag, behandeld. ’s Middags naar de stichting geweest voor een apspraak over de sponsoring van het eindproject. Heel gedoe, omdat we veel grote (eigelijk alle grote) sponsoren niet mogen benaderen in verband met een ander project van de stichting waar ze diezelfde sponsoren ook al voor benaderd hebben. Ben dus benieuwd of we nu nog wat geld binnen kunnen slepen, en de dag hierdoor niet in de soep loopt….Nou ja, we houden goede moed. ’s Avonds afscheidsdiner gehad ter ere van Yvon haar vertrek van donderdag. Raar idee, maar wel heel gezellig wezen eten met zijn allen! X

Dag 87. 17 december 2008

Vandaag weer gewoon behandeld, weinig bijzonders. Of nou ja, eigelijk wel een beetje. Alle leerkrachten zijn er inmiddels van op de hoogte dat ik niet meer zo lag in Suriname blijf, en ze hun “ logo in spe” dus bijna kwijtraken. Heel leuk dat iedereen dit ook benoemd, en serieus menen dat ze het jammer vinden dat ze mijn hulp moeten missen. Voor mij wel weer een extra stimulans en reden om keihard mijn best te doen bij de stichting om een logopediste voor de komende periode te claimen voor de Saronschool. ’s Middags hadden we dan weer een afspraak in het ziekenhuis met de nederlandse logopedist die daar werkt: Marleen. Samen met Kirsten en Marleen over de afdeling Neurologie geweest, en gekeken hoe alles er hier aan toe gaat. Poe! Nou ik zal er niet te veel over uitweiden, maar ik zou hier niet graag een CVA krijgen en hier in het ziekenhuis belanden. De kamers zijn opzich wel schoon en zo, maar je hebt bijna geen privacy, ligt met zijn zessen op een kamer, en sommige mensen word bijna geen aandacht aan besteed (zo leek het in ieder geval…) De mensen die halfzijdig verlamd waren lagen er behoorlijk scheef bij, of sommige mensen liggen half naakt in bed. Ook hoorde ik dat de verpleging niet heel nauwkeurig is met de voedingsadviezen van de logo, wat veel longontstekingen tot gevolg heeft, of de patienten zelfs met de dood moeten bekopen. Ook bij zo’n man geweest. Niet te geloven. Dan ziet de gezondheidszorg in Nederland er toch echt wel beter uit hoor! Ook vertelde ze dat veel mensen hier door familie in de steek worden gelaten, omdat ze de mensen thuis niet meer kunnen verzorgen, of de rekening van het ziekenhuis niet kunnen betalen. De patient wordt dan dus gewoon in de steek gelaten, raakt depressief, en kwijnt heel langzaam weg. Was dus best een zwaar bezoekje! Althans, ik vond het heel heftig allemaal…toen we weer thuiskwamen was er een mevrouw van het managment van de stichting waar onze hele groep een gespek mee had ivm de dingen die allemaal niet lopen bij de stichting. Een fijn en open gesprek, fijn! Deze vrouw was welgeteld ook de eerste die benoemde van de stichting dat ze blij was met de stagiaires, en dat de stichting zonder stagiaires niet kon bestaan. Toch fijn dat ze dat wel beseffen. Ook een hele opluchting om alles even kwijt te kunnen. Nu alleen hopen dat ze er ook echt iets mee gaan doen, maar daar moeten we maar vertrouwen in hebben! Daarna nog gesalsadanst, en toen helemaal bekaf mijn bed in gekropen! TE drukke dag gehad, kon geen stap onthouden bij salsa, haha! Nou nu ga ik echt slapen, sribi switi!X

Dag 88. 18 december

Sjee, vandaag dan mijn laatste echte echte serieuze behandeldag al! Ja, best een raar idee. Na de vakantie hoef ik nog maar 3 dagen aan de slag, en dan zit deze “ stage” er al op! Die drie dagen ga ik dan natuurlijk alleen nog maar leuke dingen met de kinderen doen, en kadootjes en lekkere dingen uitdelen. Van behandelen komt dan dus weinig terecht. Verder niet heel veel bijzonders op school beleefd. Daarna gezellig met iedereen geluncht, vanmiddag was het dan namelijk zover. Yvon ging weg. Weg uit Suriname. Wat een raar idee! Het heef mij eigelijk de hele dag bezig gehouden. Raar hoor, ieder uur kijk je op je horloge, nog zoveel uur en dan gaat Yvon….Nou ja, het was een soort voorbereiding op ons eigen vertrek (wat ook al over 4 en een halve week is!) Afscheid viel me zwaarder dan ik had gedacht. Yvon was toch mijn buuffie hier, en zoals jullie weten: Beter een goede buur dan een….Nou, nu heb ik dus geen buuf, en een ver vriendinnetje erbij! Haha, in de tijd dat dat spreekwoord is bedacht gingen studenten vast nog niet naar het buitenland op stage;). ’s Avonds zijn we met zijn allen naar het kerstconcert geweest van de DSB bank. Dit was een concert met een kleine bijzonder mooie preek, het samen zingen van kerstliedjes in het nederlands en sranan tongo. En optredens van een stuk of 6 kinderkoren, en de politiekapel (zo’n militair korps…) Erg leuk, alleen jammer dat het buiten was, en we een ware tropische regenbui op ons dak hebben gekregen. Maar dat mocht de pret niet drukken, ons kerstgevoel is toch wel een beetje aangewakkerd hier! Daarna zijn Wiedia en ik naar huis gegaan om vast te gaan tutten voor de havana. De rest ging nog even iets eten bij zus en zo. Taxi gebeld dus, en wachten maar, en nog langer wachten….het duurde werkelijk een eeuwigheid. We werden in de steek gelaten door onze taxi zegmaar. En net op zulke momenten heb je geen beltegoed. Heel handig! Toen er een taxi (die voor iemand anders bedoeld was) stopte, zijn wij er dus snel mee vandaar gegaan. Beetje gemeen, maar wij moesten ook naar huis! Rond een uurtje of 12 met Paulien en Wiedia dus nog naar de havana geweest, waar we lekker hebben gedanst, en onze energie er even uit hebben gegooid! Heerlijk! Daarna tevreden naar huis gegaan….X

Dag 89. 19 december 2008

Vandaag overdag niet zo heel veel nuttigs gedaan. Vooral veel geslapen, gister was het toch weer later geworden dan we van plan waren. ’s Middags werden we uitgenodigd door mensen die we vorige week waren tegengekomen in de havana voor een barbecue/kerstviering. Hier waren wij natuurlijk wel voor in! Een feestje sla ik toch niet zo snel af. Samen met Paulien, Kirsten en Truus geweest. Lekker gegeten, en zelfs nog een soort van bekenden gespot! Was namelijk een meisje uit bartelehiem (die kon ik niet hoor) maar was ook een jongen, die toen hij mijn woonplaats hoorde vertelde dat zijn moeder ook in Marssum woonde! En het bleek dat ik op de middelbare school bij zijn zusje in de klas heb gezeten. De wereld is echt kleiner dan je denkt blijkt dan wel weer…Het kadospel was ook best leuk, maar het waren echte echte flutkado’s, waar je echt totaal niks mee kon, en het duurde veel en veelste lang. Dat was een beetje jammer. Gelukkig maakten de alcoholische versnaperingen een hoop goed, en zorgde voor vele lachbuien en gekke acties. Heb zelfs een sneeuwgevecht gehad met kirsten! (met van die hele mini kleine piepschuimbolletjes…die ik nu; een paar dagen later nog steeds uit mijn haar vis…) Terug naar huis in de taxi werden we aangehouden door de politie. Wat een drama! Althans, dat dacht ik. Aangezien iedereen hier zegt dat je echt geen grapjes moet maken met de politie. Nou, ik kan jullie geruststellen….zelfs de politie kan het niet onder stoelen of banken schuiven dat hij helemaal weg is van een auto vol nederlandse stagiaires, en vraagt net als de rest van de surinaamse mannen waar je woont en je telefoonnummer…
Al met al een prachtige avond gehad, waar we nu nog steeds keihard om kunnen lachen!!!X

Dag 90. 20 december 2008

Vandaag lekker lang geslapen, was inmiddels toch behoorlijk moe na twee dagen behoorlijk laat mijn bed in te zijn gekropen. Daarna met Paulien films gekeken, en verder er een hele nutteloze dag van gemaakt, waar ik weinig over kan vertellen….Bis morgen! X

Dag 91. 21 december 2008

Vandaag gelukkig weer in iets betere staat opgestaan, en besloten dat we naar het zwembad zouden gaan. Het was namelijk een mooie zonnige dag! Zo gezegd zo gedaan, we waren zelfs zo lief dat we Merughia ons buurmeisje, de dochter van theo de beheerder mee te nemen. Ze zat achterop bij mij op de fiets dus, en hupsakee richting Vos het zwembad! Helaas zijn we niet verder gekomen dat de rotonde (ongeveer 300 meter bij ons huis vandaan) waar we ongeveer drie kwartier hebben staan schuilen voor een keiharde tropische plensbui, die niet stopte. Uiteindelijk dus maar besloten om in de regen naar huis te fietsen, en Merughia moeten teleurstellen. Als goedmakertje zijn we toen maar een film met haar gaan kijken. Waarbij ze al heel snel in slaap viel, en ik zelf trouwens ook…Een paar uur later toen ze weer wakker werd bleek ook dat ze zieker was dan we dachten, er zat geen leven in dat kind. Ik blijf het dan ook raar vinden dat zo’n moeder haar kind dan meegeeft naar het zwembad als het ziek en snotverkouden is, nee je doet het kind een rugzakje op de rug, met een handdoekje en een paar zwembandjes (ze kon blijkbaar dus niet zwemmen) en geeft haar zo mee…Welke moeder doet dat nu in Nederland?! Nouja, verder weinig beleefd vandaag. X

Dag 92. 22 december 2008

Vanochtend was er dan kersviering van de Saronschool in de Saronkerk. Daar moest ik natuurlijk bij zijn! Stond dus vol goede moed om 8 uur bij de school. Hier moesten we nog even op het schoolhoofd wachten. Zag al wel dat bijna alle kinderen mooi in het rood met wit gekleed waren wat hier de kerstkleuren zijn. Alleen jammer dat ik me tijdens het wachten steeds naarder ging voelen. Gelukkig herkende ik dit gevoel, en wist ik dat ik of moest overgeven, of bijna ging flauwvallen. Ben dus maar snel weer naar huis gelopen. Gelukkig heb ik alles binnen kunnen houden, en voelde ik me een stuk beter na een glaasje water. Toen dus weer snel naar school gegaan. Vanaf daar vertrokken we toen snel naar de kerk waar een jufvrouw van klas 1. de dienst leidde. Hele leuke dingen in de dienst zoals alle voordrachten van de klassen, en alle leuke kerstliedjes die ze zongen, maar ook ontzettend saaie verhalen, en naar mijn mening wat een apart kerstverhaal. Maargoed, wel een leuke ochtend gehad. Daarna weer met alle 200! Kinderen naar de school gelopen, waar we alle kinderen een stukje kerstbrood en een plastic hoedje waar happy new year op stond uitgedeeld. Ook zo gek, fatsoenlijke boeken, stoelen of tafels zijn er niet in de school, en dan beginnen ze hun geld uit te geven aan zulke rare kersthoedjes. Nou ja, toen alle kinderen naar huis waren kreeg ik zelfs ook nog een kerstpakket in de vorm van een kerstbrood! Super leuk vond ik, toch weer een blijk van waardering…! Thuisgekomen voelde ik me nog steeds niet erg fit, en ben ik lekker op de bank gaan slapen. Kan wel weer merken dat de vakantie eraan komt…voel me beroerd, ben snotverkouden, en heb een zere keel…! Hoop niet dat ik dit jaar weer ziek ben met oud en nieuw. Maar zover is het gelukkig nog langggg niet. Eerst maar eens een nachtje goed slapen, ofnet mem;)! X

Dag 93. 23 december 2008

Vanochtend ook nog naar school geweest, en was namelijk nog wel school. Alleen waren meer dan de helft van de kinderen er niet. Kon dus niet behandelen, en ben dus naar een half uur kinderen zoeken ook maar weer naar huis gegaan. Thuis gekomen zijn we met zijn allen naar de Choi’s supermarkt geweest, waar je jezelf heerlijk kan verwennen met allemaal nederlandse producten. ’s Middags film met paulien gekeken, en verder weinig bijzonders gedaan. Verveling begint nu al, en dan heb ik nog geen eens 1 dag vakantie…X

Dag 94. 24 december 2008

Vandaag had ik 1 doel: Pinnen. Geld was op, en wil natuurlijk wel iets kunnen spenderen met de kerstdagen. Nou, dit was moeilijker dan we dachten. Na ongeveer 10 verschillende pin automaten te hebben geprobeerd, en de medewerkers bij de bank gevraagd te hebben hadden we nog steeds geen geld. Heel suriname pint blijkbaar voor kerst, waardoor die apparaten helemaal flippen en nederlandse pasjes niet meer accepteren. Toen dus maar besloten om helemaal naar de Choi’s te fietsen, en daar extra geld op te nemen. Gelukkig lukte het hier wel, en hoeven we de kerstdagen niet blut door te brengen;) En we hebben onze portie beweging voor vandaag ook weer gehad! Uiteindelijk was het best een leuke fietstocht. Haha, wisten jullie trouwens wel dat nederlandse stagiares hier boven alle voorrangs- regels en borden staan. Het heeft dus ook wel degelijk voordelen! Als ik op de fiets zit, voel ik me net de koningin in het verkeer! Iedereen maar dan ook iedereen laat me voorgaan…dat ga ik in Nederland toch wel missen…’s middags voor de afwisseling weer een film met paulien gekeken. ’s Avonds hadden we kerstavond bij Broki (daar is de salsales altijd) Met alle salsadansers. Leuk en gezellig gegeten met zijn allen, en gedanst, en vanavond ook ons certificaat gekregen! Jippie! Een echt serieus diploma….kunnen jullie je daar vast op voorbereiden als ik terugkom;) Leafs, X

Dag 95. 25 december 2008

Eerste kerstdag, en geen kerstgevoel. Toch maar mijn kerstkledij aangetrokken, en toen met de andere meiden onze kerstbrunch voorbereid. Om 12 hebben we heerlijk met ons allemaal gegeten. Lekkere broodjes, croissantjes, zelfgebakken appelcake, kerstbrood, bowl, en nog veel meer andere lekkere dingen hadden we voor onszelf klaargezet, en hebben we heerlijk van gesmult! Daarna helemaal bomvol met zijn allen love actually gekeken. Daarna ons kerstkadospel gedaan, waar we weer keihard hebben gestreden om alle kado’s. Wederom heel leuk en gezellig gehad. Daarna hebben we nog een kerst film gekeken, die paulien net had gewonnen. Later op de avond nog even met Paulien naar de havana geweest, en even gedanst, was gezellig en druk, maar toch besloten om 2 uur maar richting huis te gaan, aangezien we morgen met de hele groep gaan stappen. X

Dag 96. 26 december 2008

Vandaag was onze kerstfilmdag. Films gekeken dus. ’s Avonds hadden we bij zus en zo gereserveerd, dus konden we heerlijk uit eten gaan! Niet met zijn allen helaas, want Jennie en Mark, Chantal en Niek en Els gingen vandaag met de obo’s op trip naar otobanda. Daar hebben wij echter niet minder lol om gehad die avond. Heerlijk pomodori soep gehad, met daarna een lekkere hartige taart van brie, pesto, en tomaat en een lekkere koffie met baileys en slagroom na gehad! Ook werden we door zus en zo nog verrast met een gratis shotje: een Egg nug. Iemand daar ooit van gehoord?? Wij in ieder geval allemaal niet. Raar, want het was echt een heerlijk drankje! Dus als iemand weet hoe je dat in elkaar moet mixen, wil ik graag het recept…:) Daarna zouden we naar la caff gaan, het was alleen nog erg vroeg, dus besloten we even bij maarten (de barbie jongen van berg en dal) langs te gaan. Zo gezegd zo gedaan. Na verschillende lachbuien, en het bekijken van zijn film richting la caff gegaan, waar we heerlijk hebben gedanst! Echt heel gezellig om met al die meiden uit te gaan!!! Rond twee uur weer vertrokken naar huis….Ohja, hoop dat jullie allemaal ook een hele fijne kerst hebben gehad. Had een hele leuke foto voor kerst gemaakt, waar ik mijn kerstwensen voor jullie bij zou uitspreken, ben alleen helemaal vergeten dat ding op mijn blog te gooien….hoop dat jullie me dit kunnen vergeven..;) Leafs! X

Dag 97. 27 december 2008

Vandaag mijn rapportagemoment voor school geschreven, nog wat dingen voor school gedaan, en wat foto’s verwijderd. Verder vandaag weer verveeld. En dus maar een nieuw boek opengeslagen….Wat ik jullie trouwens ook nog wel even kan vertellen; er word hier nu al ongeveer een week lang extreem veel vuurwerk afgestoken. De meest kleine kinderen zie je hier al met dat illegale spul lopen…en op iedere hoek van de straat zie je ineens een chinees waar je vuurwerk kan kopen. Vuurwerk betekend hier voornamelijk veel en keihard knallen, vrij weinig aan dus als je het mij vraagt. Ben blij dat daar in Nederland regels voor zijn opgesteld….X

Dag 98. 28 december 2008

Ben de hele ochtend bezig geweest om mijn blog over te typen, en de laatste dagen bij te werken! Bah, de laptop die ik mee had is namelijk helemaal gecrasht, wat betekend dat ik mijn eindrapportages voornamelijk in het internetcafe moet gaan schrijven, en het me veel meer moeite kost om mijn blog bij te houden…vandaar dus ook dat deze blog zo lang heeft geduurd. Graag jullie begrip hiervoor;) verder vandaag weinig van plan, zo dus internetten, en vanavond lekker de pizza eten die ik bij de choi’s heb bemachtigd!!!
Leafs, X