dag 21 tm 28; Marinalex!

Dag 21. 13 oktober 2008

Een goed begin is het halve werk toch? Nou, nou, nou. Ik loop hier vanochtend het hek van ons terrein uit beginnend aan de 100 meter lange wandeltocht die ik moet afleggen naar mijn “werkplek” de Saronschool. Begint er opeens iemand te toeteren (dat opzich is hier helemaal niet raar hoor) dat ze daarna dan stapvoets naast je gaan rijden en zeggen:”hee poppetje, met je schattige kleine bipsje” is wel iets uitzonderlijker. Ik heb mijn lachen dus maar heel hard ingehouden, en de meneer verstandig genegeerd tot hij 10 meter verder afsloeg. Was ik mooi vanaf gekomen (dacht ik) tot hij weer stopte en me ook nog een lift aanbood. Haha, vriendelijk afgeslagen en doorgelopen naar school. Veilig terrein, tot je een rare papa tegenkomt die zegt dat ie gek van je is, en hij helemaal wild van je word. Gelukkig kan ik er nog heel hard om lachen, en druipen ze daarna gewoon af hoor! (niks om je druk over te maken dus; dit was echt een typisch Surinaams dingetje wat ik even met jullie wou delen voor jullie beeldvorming;)) Daarna begon de realiteit wel hoor, heb ik me keurig gemeld bij het schoolhoofd en kon het observeren beginnen! Eindelijk! Viel allemaal heel erg mee vandaag. Iedereen die namelijk al op scholen geweest is komt een beetje geschokt thuis hier van alle indrukken (leerkrachten die leerlingen met lineaals (latten) ervan langs geven, in de klas luidkeels de kinderen kleineren, of het rare lesgeven; als je je opdracht klaar hebt moeten de kinderen wachten tot de rest ook klaar is en zitten ze dus soms tijden te niksen). Bij mij was dit echter niet het geval. De leerkrachten deden allemaal helemaal niet moeilijk dat ik even kwam kijken, stonden open voor mijn mening en deelden deze mening dan of voegden nog iets toe. Prima samenwerking dus! Wel jammer dat je er zo moe van wordt de hele ochtend observeren. Heb vandaag klas 1a, 1b en 2a doorgespit en 5 mogelijke logopedische probleemgevalletjes eruit gevist, die ik nog eens nader ga onderzoeken. Het niveau was dus veel hoger dan ik dacht (ook in vergelijking met mijn medestudenten hier in het huis). Misschien zit ik wel op een rijkeluischool in de achterstandswijk Abrabroki. Wel een rijkeluischool die er saai en vervallen uitziet, met een regelmatig gatenpatroon in de muren, en rumoerige klassen, en lieve maar ook ondeugende kindertjes in schooluniform. Nou dit waren wel wat mijn eerste indrukken van de school. Vanmiddag even kaarten gepost (nieuwe ronde, nieuwe kansen, nieuwe prijzen, haha!) en even op internet gezeten waar ik wat dingen voor school heb opgeslagen en nu het eind van de middag en de avond mee aan de slag ben geweest! Nuttig dagje dus! Nu weer lekker koesen in mijn klamboetje, ’s avonds wordt je hier namelijk best wel een beetje lekgestoken…maar we zeuren niet, en genieten lekker verder van alle dingen die ons hier wel heel erg bevallen!! Lieve en zonnige groetjes en brasa’s uit Suriname! X

Dag 22. 14 oktober 2008

Vandaag weer lekker hard aan de slag op stage! Niet zo heel veel zin toen ik opstond vanochtend (de hele dag alleen maar observeren is namelijk heel saai, en je wordt er ook nog eens heel erg moe van met deze hitte). Maar oke. Om op schema te blijven, en deze week alle klassen te hebben geobserveerd moet ik 3 klassen op een dag afwerken…en dat is nog wel aardig aanpoten. Vooral ook omdat er weinig tot geen informatie vanuit de leerkracht komt. Best raar hoor, ze hebben gewoon geen idee welke leerlingen problemen met de Nederlandse taal hebben. Ze bij het nakijken echt alleen naar of de opdracht goed gemaakt is en netjes is gemaakt; is dat niet zo, dan veeg (gummen) je hem uit en kun je weer opnieuw beginnen. Als je het niet snapt is dat jammer, moet je in de pauze doorwerken en ben je dom! (ik citeer nu de leerkrachten hoor, voor mensen denken dat ik er nu ook zo over denk..) Vandaag ben ik er ook achter gekomen dat de leerkrachten toch niet zo lief en aardig zijn als dat ik gister dacht. Ik was vandaag de gelukkige (maar niet heus) getuige van een meisje wat zonder duidelijke reden echt in haar nekvel werd gegrepen. Heel aandoenlijk om te zien, maar als ik de anderen hier hoor viel dit nog wel mee. Vervolgens heeft het meisje wel een half uur met haar handen voor haar hoofd gezeten en hele waterige oogjes; het arme kind. Maar dat hoort er hier allemaal bij, en moet ik dus ook accepteren en er overheen gaan stappen. (daardoor waarderen veel kinderen de blanken in de klas ook; ze weten namelijk dat die niet slaan, en je rustig willen helpen dit kan natuurlijk ook in mijn nadeel werken en ervoor zorgen dat ik totaal geen gezag over de kindertjes heb, maar dat zie ik dan wel weer) Voorlopig ben ik liever een gezagloze niet slaande jufvrouw (zo noemt iedereen me namelijk, haha!) Weer genoeg over school. Vanmiddag even in onze voortuin (zandbak) liggen bakken niet verkleurd, boodschappen gedaan. En toen naar Broki waar we onze salsalessen hebben. Hier hebben we ook bij een nieuw tourbureau gekeken voor ons volgende tripje, we zijn er nog niet helemaal uit, dus daar kom ik op terug. Daarna gedanst, was weer leuk en ook wel wat angstaanjagend. Volgende week vrijdag (of donderdag als we op tripje gaan) is het moment namelijk daar dat ik moet afdansen! Jaja, misschien ga ik volgende week zaterdag wel als semi-gevorderde salsa/merenque danseres door het leven! Dus zet de stoelen maar aan de kant in Nederland. Daarna met onze taxibusjechauffeur Steve (ie Wonder; zo noemen we ‘m) naar huis gereden. Hij bood aan even over de Surinamebrug te rijden; wat wij natuurlijk niet afslaan (helemaal niet als de we de nieuwe cd van Damaru horen) Ook hebben we dit keer de afwerkplek eens van dichtbij bekeken aan de andere kant van de brug. Althans; wij dachten/ het was ons verteld dat dit een afwerkplek was. Dit viel reuze mee. Steve zei dat mensen hier gewoon een drankje dronken, of aan het hengelen waren, niks bijzonders dus. Toen we aan het keren waren hebben we trouwens nog wel een stelletje wat op hun manier stiekem achter een pilaar stond in het licht gezet, dus hadden we toch nog een beetje gelijk…Thuisgekomen waren Theo (de beheerder) Marschja en Merughia bij ons aan het tv kijken! Jaja. Ze hadden namelijk geen water, en waren even bij ons aan het baden (douchen) geweest. Theo had toen ontdekt dat onze antenne van de tv verkeerd of fout stond, en heeft deze gerepareerd! We hebben nu een Surinaams/Nederlands/Engelse zender best leuk. Ze laten een videoclips zien (ook van onze Surinaamse zanger Damaru, zenden series uit als Sex and the City en Desperate Housewives; ook niet verkeerd, en er is nieuws op! Een multifunctionele zender die ervoor zorgt dat je niet hoeft te mekkeren met de groep op welke je zender je de tv moet zetten) We mekkeren hier trouwens helemaal niet in de groep hoor. Er is nog steeds geen ruzie geweest, of grote ergernissen. Boven verwachting dus! Nu ga ik slapen, ben doodop en moet morgen weer vroeg! X

Dag 23. 15 oktober 2008

Vandaag voor de verandering weer eens geobserveerd. Ja, ik kan er niks aan doen. Ik ben het gewoon nu al zat. Maar goed dat ik niet een saai en eentonig beroep heb uitgezocht, want ik ben daar dus echt echt niet geschikt voor. Niet veel bijzondere kinderen gezien vandaag. Zit nu in de hogere klassen, waar de jongentjes wat zenuwachtig/patserig gaan doen omdat er een blank “lekkere juffie” (zo noemde iemand me in de pauze…) in de klas zit te kijken. Naja, moet nog wel even een manier vinden hoe ik daar op ga reageren; eigelijk moeten ze mij namelijk gewoon jufvrouw gaan noemen. Maar soms kan je niet anders dan er even keihard om lachen. Ik zou heel vroeg weggaan van stage omdat we half 2 een gesprek met onze begeleider Melisa hadden. De meester waar ik aan het observeren was had echter iets anders in gedachten. Hij vond het nodig om om half 1 (wanneer de school normaal gesproken uit is) nog 15 heilige liedjes te gaan zingen met de klas. Nou, nou, nou wat heb ik daar van genoten. De heilige heer at mijn lunchpauze op. Dus om kwart voor 1 naar huis gerent (voor surinaamse begrippen) broodje opgeschrokt, en zat vijf voor 1 weer op de fiets richting Melisa. Daar een leuk, gezellig en ook wel een beetje informatief gesprek van anderhalf uur gehad. Toen heel even de mail gecheckt (mem volgens mij is de opdracht geslaagd! Nieuwe opdracht: pasfoto van mij inscannen en mailen kan ik 10% korting vangen bij mijn tripjes die ik ga doen) en daarna richting huis gefietst. Op de fiets hadden we het briljante idee om Roti te gaan eten. Jammer dat het nog maar 4 uur was. Probleemoplossend als we zijn besloten we de rest van onze tijd maar te vullen met shoppen. Resultaat: Kado voor Els (huisgenoot die zaterdag jarig is) en een prachtige hangmat voor 32,50 srd (is ongeveer 8, 50 euro voor mezelf) die ik zondag kan gaan gebruiken als we naar de Cola kreek gaan. Volgend weekend gaan we naar drie dagen naar Brownsberg. Dus heel wat tripjes in zicht. Verder vanavond met mijn observatieverslag bezig geweest, en lijsten aan het maken voor de onderzoeken….Ohja, voor de logopedietjes die dit lezen; wie nog nuttige behandel/onderzoeks oefeningen heeft voor kindjes met een schisis (weet nog niet of hij nu geopereerd is of niet) die zijn van harte welkom! Heb ik hier namelijk zeeeeer weinig kennis en materiaal over….
Ohja; vandaag was een feestelijke dag! Beppe Maaike is 80 geworden! Vanochtend surinaamse tijd twintig over 7 even gebeld. Was ik er toch nog een beetje bij.

Dag 24. 16 oktober 2008

Vanochtend stage gelopen, weer geobserveerd. Niet veel bijzonders beleefd. Daarna naar huis en de ’s middags intervisie. Erg saai, omdat niemand eigelijk nog een casus had om in te brengen. De school maatschappelijk werker Humpfrey wist echter toch nog anderhalf uur vol te praten met allemaal dingen die er niet toe doen, jammer dat die net bij mij in de intervisie groep moeten zitten…Na de intervisie nog even boven bij de stichting in de logopediedozen zitten sneupen. Heb er nog erg leuke materialen uit kunnen vissen die ik volgende week voor mijn onderzoeken/screeningen mooi kan gebruiken. Daarna naar huis gefietst met Yvon, halverwege in een stortbui beland waar we lekker van opgefrist zijn. Thuis gekomen weinig meer gedaan. Gegeten en Step up en Save the last dance gekeken met de meiden….X

p.s. Cola creek zondag word niks. Een of andere groep stomme mensen hebben de hele kreek afgehuurd waardoor wij niet welkom waren. Maar even kijken hoe we nu zondag de dag gaan doorkomen…

Dag 25. 17 oktober 2008

Ja, ja, ja. Vandaag was het dan zover. Ik had mijn eerste sjagdag in huize Saron. Zou eigelijk met Paulien en Kirsten naar het zwembad, is er niet van gekomen en heb hier lekker in mijn eentje me afgereageerd met het poetsen van de keuken, en het vegen van de woonkamer. Daarna 7 afleveringen Sex and the City gekeken met als gevolg een verdwenen chagrijnig humeur! Daarna gegeten, en ’s avonds naar Salsa. Salsa was leuk! Leuk gedanst, en ook al wel een beetje in spanningvoor vrijdag (wanneer we onze test hebben voor Salsa). Ditmaal weer nieuwe slimme partners gevonden. Vorige week hadden we al een arts in opleiding surinamer tegenover ons staan. Vanavond was dit een advocaat die uit Nederland kwam (wel een tikje surinaams hoor; woonde hier nu voor een jaar). Ook nog een kerel gespot die ook op Windesheim zat. Niet meer bekenden hoor, maar is toch wel grappig als je ziet dat de wereld dan eigelijk helemaal nog niet zo groot is! Daarna naar huis, nog even gekletst met de meiden (we zijn hier namelijk nog steeds niet uitgepraat..) en daarna gaan slapen! Tot morgen! X

P.s. Ons tripje brownsberg is weer gecanceled. We gaan namelijk een weekend later met de touroperaters waar Els, Jennie en Chantal vorige week mee naar de Jodensavanne zijn geweest naar de brownsberg. Dit is niet met een tourbureau maar met mensen uit de stad die het zelf ook leuk vinden dit regelmatig te blijven bezoeken. (deze mensen rekenen dus ook 175 euro minder voor het tripje, waar we dan weer andere tripjes van kunnen doen…het proberen waard dus!)

Dag. 26. 18 oktober 2008

Lang zal ze leven, lang zal ze leven, lang zal ze leven in de Gloriaaa! Hoeraaa Els word vandaag 23!! Els mijn huisgenootje hier. Allemaal slingers, balonnen en andere toeters en bellen opgehangen. Leuk, leuk. Vanavond krijgt ze de kado’s van ons. Een pakket met 300000 spullen van suriname van badlaken tot keycord. En een surinaams kookboek. Om half vijf zouden we taartjes en andere lekkere dingen die ze gekocht had gaan eten, maar eerst moesten Kirsten en ik hard aan de slag met ons plan van aanpak. Ongeveer tot de helft gemaakt. Daarna even rust genomen althans. Dat probeerden we; tot we met alle meiden hier in het midden van het huis stonden te schreeuwen. Ja, schreeuwen, springen, krijsen en heel bang zijn. Alles erop en eraan. We hadden namelijk een echte echte stortbui, alles stond blank hierbuiten en een fikse donderbui. Keiharde knallen en flitsen tegelijk, met alles gevolg 11 doodsbange vrouwen. Na het gillen bedachten we dat het verstandig was stekkers uit de stopcontacten te trekken. Met als gevolg 11 vrouwen die weer keihard naar hun kamer rennen en snel alle stekkers uit de stopcontacten rukken. (helaas kon de stekker van de tv dit niet aan, waardoor we weer tv-loos zijn nu; bedankt Yvon voor het ontstekkeren van onze tv;)haha). Daarna taartjes gaan eten bij els, en kadootjes gegeven, gelukkig viel het in de smaak. Daarna gedouchet en toen zijn we lekker uit eten geweest bij het pannekoeken en poffertjeshuis de naam daarvan is ons allemaal ontgaan, maar het was erg lekker! Na de maaltijd ons diner goed in stijl afgesloten met een lekkere cocktail bij het vat de carribean paradise ging er goed in! 7 meiden zijn toen naar huis gegaan, en Paulien, Truus, Els en ik hebben de party nog heeel even voortgezet in de la caff. Even onze energie geloost en keihard gedanst tussen allemaal Nederlanders (wel hele rare stomme en dronken mannen jammergenoeg…)maar prima vermaakt en tevreden de toko om half 3 verlaten. Genoeg gedaan vandaag…!Oant moarnn!

Dag 27. 19 oktober 2008

Vandaag is het zondag. Een lekker ik-ga-niks-doen dag. Wel op een leuke locatie natuurlijk. We hadden 10 uur met Steve afgesproken, om naar Marinalex te gaan. Een kreek waar je kan zwemmen. Dit was ongeveer een uurtje rijden, en lag vlak naast Zanderij (het vliegveld). Wel moesten we onze eerste bauxietweg eerst overleven. Goh, leuk is dat zo’n knalrode weg met allemaal jungle ernaast. Het voelt echt of je in the middle of nowhere beland dan. Toen we er bijna waren kwamen we nog langs het monument van een vliegtuigramp in 1989 van een vliegtuig van de SLM, waren meer dan 200 mensen bij omgekomen, misschien herinnert iemand zich dit nog wel? Toen voorbij de cola kreek gereden (die is heel bekend en makkelijk vindbaar op internet of in boekjes, maar was vandaag vol omdat het bejaardendag was) Voor ons dus Marinalex wat naast de colakreek ligt (is gewoon dezelfde kreek hoor!). Aangekomen lekker gaan zonnen onder een hutje als op White beach, en gezwommen in de kreek. Een kreek moet je je voorstellen als een brede sloot; zo voelt het namelijk ook. Eerst stap je in de drap, het water is zwart (cola kleur) en af en toen voel je een waterplant en als je er uit stapt ben je net zo zwart als dat je in Nederland bent als je in de sloot bent gevallen…niet echt heel bijzonder om in te zwemmen dus. Als toppunt van de dag ben ik ook nog tegen de hut aangelopen met mijn hoofd (typisch weer iets wat mij gebeurd..) waardoor ik nu met een lelijke schaafwond op mijn hoofd rondloop. Ohja, dat vergeet ik bijna te vertellen. Toen we nog maar net in ons hutje lagen werd er een enorme ceremonie gestart langs het water in de kreek. Een doopdienst! Jaja, allemaal mensen in witte kleding (volwassenen) gingen om de beurt de kreek in en werden onder geduwt door twee andere mannen. Best leuk om te beleven! Als ze eruit kwamen werd er even voor ze gezongen, kwamen ze op de foto, en dan was de volgende aan de beurt, soort van lopende bandwerk! Rond vier uur weer naar huis gegaan. Daar hebben we gekookt, was onze (kirsten en ik) kookbeurt om het zondagmaal te verzorgen, en vergaderd. Niks bijzonders. Daarna nog film met Paulien gezien; Shawshank redemption, mooie film, maar ook best een beetje eng. Was blij dat ik Paulien naast me had;) haha! En dan nog het laatste van vandaag; Omke Auke, tante Ria, Hidde en Sybrich bedankt voor jullie kaart! Echt hartstikke leuk! Hij heeft een mooi plekje naast mijn bed gekregen. En voor andere mensen die misschien ook nog eens een kaartje willen sturen, dan kunnen jullie dit toch beter naar de slangenhoutstraat 97 sturen in plaats van de dr. Sophieredmondstraat 172 boven. Daar is het namelijk best wel chaotisch, en zijn ze niet zo snel in het geven van je post….Tot morgen! X

Dag 28. 20 oktober 2008

Vandaag waren we vrij! Het was hier namelijk feest. Een feest ter ere van 135 jaar reintegratie van de chinezen. Het heeft echt duidelijke voordelen hoor een multiculturele samenleving. Je hebt hier van alle groepen mensen een zooitje vrije dagen. Dus morgen wordt onze eerste werkdag van de week hier. Niet dat we vandaag niet hebben gewerkt hoor. Heb samen met Kirsten ons plan van aanpak afgemaakt. Kunnen we die mooi morgen op de mail gooien. Ook heb ik nog wat observatie dingen geschreven en ben ik een beetje gaan rekenen hoeveel kinderen ik wil gaan behandelen. Niet stil gezeten dus. Maar kan nu wel met een voldaan gevoel in bed gaan liggen! We hebben in de stad bij een TE nederlandse friettent gegeten. Daarna zijn we nog even over het onafhankelijkheidsplein gelopen waar het feest was. Een grote bult chinezen daar. Het zag er wel leuk uit. Allemaal lichtjes en lampionnetjes. Ook was er muziek, en waren er allemaal kraampjes waar je kon eten. Ze staken mooi vuurwerk af, maar ook bar veel knallertjes. De straat was gewoon helemaal rood van het vuurwerk afval, snap niet wat ze aan dat geknal vinden maar oke, het was hun feestje….Daarna naar huis gegaan en nu slapen, morgen weer leuk observeren. Gelukkig mijn laatste observatiedag, dat is een goed vooruitzicht!! XX