Dag 12, 13 Tripje Commewijne & Dolfijnentour, 14

Dag 12. zaterdag 4 oktober 2008
Vandaag weer lekker niks gedaan; lekker uitgeslapen tot bijna half 11, en daarna voor mijn blog dingetjes geschreven en hier voor het huis lekker in de zon gelegen. Ook heb ik even geschreven voor mijn eerste rapportage moment van school, dat gaf mij dan ook een voldaan gevoel voor die dag. ’s Avonds heb ik pompoensoep bij Zus en zo gegeten met wederom de warme appeltaart na; lekker! We moesten namelijk de rest van ons tripje van morgen nog betalen. Ook heb ik nog een soort reisgidsje gekocht bij Zus en zo. Staan allemaal verhaaltjes in over allemaal dingen die ik hier kan gaan doen, waar je lekker kunt eten en nog allemaal van dat soort dingen. Ohja, ook veel mooie en jaloersmakende foto’s erin en handig de prijzen erbij vermeld! Daarna nog even bij het internetcafe mijn blogs bijgewerkt en toen weer naar huis…
Dag 13. zondag 5 oktober 2008
Yes! Vandaag ons eerste tripje! Commewijne en Dolfijnentour. Wat een goed begin van onze tripjes. Ik doe het ervoor als ze allemaal zo zijn! We moesten om half negen bij de blauwe kikker tours verzamelen. Gezamenlijk met de rest van de groep zijn we toen naar de waterkant gelopen en in onze javaanse tourboot gestapt. (bootje waar ongeveer 20 mensen in kunnen, met een dakje erboven wat zorgt voor heerlijke schaduw) we zijn toen over de Surinamerivier stroomafwaarts gevaren (is naar het noorden) naar Ford Nieuw Amsterdam, heel leuk en interessant, met verhalen over de slavernij, een gevangenis van toen, kanonnen en van die grachten en wallen enzo. Toen we die van top tot teen hadden bekeken zijn we weer in onze superboot gestapt en gingen we op de rivier dolfijnen spotten. Oh wat is dat toch verschrikkelijk leuk; ik had namelijk verwacht in totaal misschien als je geluk hebt 1 dolfijn tegen te komen. Maar het tegendeel troffen we aan. In bepaalde gebieden in de rivier zwemmen namelijk honderden dolfijnen (grijze dolfijnen heb ik me laten vertellen) Ben een uur lang schat ik bezig geweest een flipper mooi op de gevoelige plaat vast te leggen. Niet echt goed gelukt, dus jullie moeten het doen met foto’s van vinnetjes, en af en toe eens een rug. Misschien kan tante Ria me nog wat fotografische tips meegeven om de dolfijnen wel in beeld te krijgen?;) In ieder geval een hele belevenis. Zo zat ik ook een tijdje voor in ons bootje samen met kirsten dolfijnen te zoeken. Tot onze grote schrik/verbazing vloog er zo een dolfijn over de punt van ons bootje! (dus wel zo’n flipper/dolfinarium sprong) op nog geen meter afstand. Daarna zijn we nog naar de braamspunt geweest. Ja mensen, dat is die stok op dat hoekje van het strand waarvan iedereen roept dat je ernaar toe moet. En dat klopt. Niet zozeer om die stok op dat hoekje, maar wel om het hele sfeertje wat daar hangt. Je hebt hier ook een mooi wit strand, palmboompjes, en die gezellige huisjes. Ook dit is wordt waarschijnlijk duidelijker als je de foto’s ziet. Ohja, het belangrijkste vergeet ik alweer. Ik heb bij braamspunt in de Atlantische Oceaan gezwommen! Jaja, weer iets om af te vinken op mijn to do lijstje. Zal trouwens nog even wat weetjes neertypen; vooral voor heit! Ik heb me er vorige week over verbaasd dat bij White Beach (is aan de Suriname rivier) eb en vloed is! Ik snapte er werkelijk niks van. Hoe kan dat nou in een rivier?! Maar nu mensen, heb ik het gat gevonden, en is het kwartje gevallen. Omdat de suriname rivier uitmond in de atlantische oceaan, gaat het hele eb en vloed gedoe nog een tijdje door in de suriname rivier. Nog wat grappige dingetjes. Bij de stok van braamspunt; het klinkt wat knullig maar kan het even niet beter omschrijven is het land ongeveer 50 meter breed. De voorkant van het land zit aan de atlantische oceaan, en de achterkant aan de suriname rivier. Aan de voorkant heb je hoge golven en een lekkere zoute zeelucht, aan de achterkant (je omdraaien en 50 meter andere kant op lopen) rustig water en een vieze vislucht. Ja mensen ik leer hier ook nog wel wat. Nu ik toch met al die grappige dingen bezig ben kan ik ook nog wel vertellen dat bij de kruising van de rivieren (suriname rivier en commewijne rivier) het water ook echt kruist, of eigelijk ook weer niet. Je ziet namelijk echt een breuklijn in het water. Het water van de Suriname rivier is namelijk donker en vieser dan het heldere vrij schone commewijne rivier water! Jaja, jullie ook weer genoeg geleerd vandaag. We hebben trouwens gegeten op de voormalige plantage rust en werk. Ik had hier veel meer van verwacht. Dit was gewoon een dorpje in de middle of nowhere, waar ik nog niet dood gevonden zou willen worden. Zag er ook wel een beetje indisch uit met al die javaanse mensen. Verder weinig van een plantage te zien…maar misschien komt dat nog in een volgend tripje. Daarna moe maar voldaan weer naar huis teruggekeerd. (Voor omke Rienk en muoike Saapke; ik zag vandaag een grote olietanker met volgens mij een sleepboot ernaast, en dacht dat dat misschien van dat bedrijf Smit was waar Tjipke heeft gewerkt. Heb er een foto van gemaakt maar kon geen naam ontdekken. Moeten jullie nog maar eens bekijken als ik weer thuis ben. De grote boot was bedoeld voor Staatsolie Paramaribo, misschien zegt dit jullie iets…) Thuis gekomen met de hele club spagetti gegeten en vergaderd. Nu echt helemaal kapot. Ga snel slapen! X

Dag 14. 6 oktober 2008

Vandaag ons super verhelderende gesprek over onze “stage” (of tenminste we hopen dat het verhelderend is..). Rond 10 uur vertrokken richting de Universiteit van Paramaribo. Ik weet niet of de universiteit vergelijkbaar is met Nederland, maar de logopedie opleiding zat er ook, dus denk dat het een soort HBO is. In ieder geval; was blij dat we met de taxi waren want anders hadden we echt ver moeten fietsen! Het was namelijk nog voorbij de vreemdelingendienst (dat was al een half uur fietsen) Daar aangekomen was die universiteit toch groter dan we dachten en hadden we geen idee welke kant we op moesten lopen, maar snel even met Wiedia en Carla (logopediestudenten uit staphorst ook van Windesheim en huisgenoten van mij nu) hun begeleider Wendy Redmond gebeld, welke kant we op moesten lopen. We waren achteraf gezien vlakbij, maar dat weet je dan natuurlijk niet. Het gesprek was met Wiedia en Carla dus, hun begeleider Wendy Redmond, Joyce van de stichting, Melissa Venetiaan onze begeleidster en Kirsten en ik. De scholen waar we op gaan werken waren (wat een verassing; maar niet heus) weer veranderd! Wel in ons voordeel uiteindelijk, dus mag er niet over zeuren. Ik ben nu definitief op de Saronschool als logopedist in dienst! Dit is een christelijke basisschool, waar ik morgen, en anders overmorgen begin met observeren. Ik zit hier alleen als logopediste. Wiedia en Carla zitten ook op een school, waar je vanaf hier nog wel naartoe kan pissen. Ideaal dus. Alleen Kirsten hadden ze op een school geplaatst aan de andere kant van Paramaribo. Beetje dom, en vooral ook erg sneu als je daar in je uppie naartoe moet fietsen. Maar gelukkig na een lange discussie zit Kirsten nu ook op een school op pisafstand. Uiteindelijk toch nog gelukt, wel jammer dat dat hier zo lang moet duren. Met wat logisch nadenken hadden ze dit eigelijk al af kunnen hebben voordat wij hier kwamen. Het was trouwens erg fijn dat onze begeleidster Melissa het constant voor ons opnam, bij alle dingen die wij zeiden en met haar hadden afgesproken. Ook heeft zij gevraagd of we misschien een week mee de binnenlanden in mogen te behandelen (hadden we namelijk aan haar aangegeven). Hier deed Joyce van de stichting jammer genoeg wat moeilijker over, maar ze zou het overleggen. (hoop dat het doorgaat want dan gaan we dus om de beurt met een maatschappelijk werkster de bush bush onderin Suriname in; en we dus in zoon fantastisch klein vliegtuig gaan crossen!) Maar dat is dus nog even afwachten. Verder is onze opdracht goedgekeurd door de anderen, dus voortaan kunnen Kirsten en ik bezig met het ontwikkelen van Surinaams behandelmateriaal; wat inhoud dat wij in het behandelmateriaal surinaamse spelletjes en liedjes gaan integreren. Leuk, leuk, leuk! Melissa gaat de opdracht nu verder voor ons concreet formuleren. Krijg nu ook echt wel zin om aan de slag te gaan! Lang genoeg genikst, en tijd om mezelf hier eens nuttig te gaan maken. Heb verder aan mijn rapportages gewerkt voor school, notulen gemaakt van de vergadering en samen met Paulien en Kirsten lekkere Roti van onze favoriete shop Roop Ram ofzoiets (zit ook in amsterdam en rotterdam voor de fijnproevers onder ons) gegeten! Daarna filmavondje gedaan en drie films gekeken. Ja, als we dan een keer wakker blijven, doen we het ook meteen goed! Half 11 weer gaan slapen…genoeg gedaan vandaag! X